osłabiać się

См. также в других словарях:

• osłabiać się – osłabić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} osłabiać samego siebie; stawać się słabszym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osłabiła się drakońską dietą. Wzrok osłabia się na starość. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• osłabiać — ndk I, osłabiaćam, osłabiaćasz, osłabiaćają, osłabiaćaj, osłabiaćał, osłabiaćany osłabić dk VIa, osłabiaćbię, osłabiaćbisz, osłab, osłabiaćbił, osłabiaćbiony 1. «czynić słabym, słabszym pod względem fizycznym lub jakimkolwiek innym» Gorączka… …   Słownik języka polskiego

• osłabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osłabiaćam, osłabiaća, osłabiaćają, osłabiaćany {{/stl 8}}– osłabić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osłabiaćbię, osłabiaćbi, osłabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niszczyć się – zniszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać uszkodzeniu, zmarnieniu, zużyciu; stawać się niezdatnym do użytku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Źle konserwowany parkiet szybko się niszczy. Zniszczyło się wiele żywności. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wycieńczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wycieńczać sięam się, wycieńczać sięa się, wycieńczać sięają się {{/stl 8}}– wycieńczyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wycieńczać sięczę się, wycieńczać sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}} tracić siły fizyczne,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zdzierać się – zedrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać stopniowemu niszczeniu przez ciągłe używanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buty zdzierają się szybko. Głos zdarł się jej całkowicie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niszczyć — ndk VIb, niszczyćczę, niszczyćczysz, niszcz, niszczyćczył, niszczyćczony 1. «unicestwiać, niweczyć, burzyć, pustoszyć; tępić, wypleniać» Nieprzyjaciel, wojna niszczy kraj. Ustawiczne bombardowania niszczyły miasto. Grad, susza niszczy zasiewy.… …   Słownik języka polskiego

• śmierć — 1. Biała śmierć a) «narkotyki, zwłaszcza kokaina»: Wobec wynikającego z handlu narkotykami oczywistego zagrożenia życia i zdrowia milionów obywateli, Stany Zjednoczone postanowiły przeznaczyć poważne środki finansnowe za walkę ze źródłem białej… …   Słownik frazeologiczny

• ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… …   Słownik języka polskiego

• psuć — ndk Xa, psuję, psujesz, psuj, psuł, psuty 1. «czynić coś nieprzydatnym, nie nadającym się do użytku; uszkadzać, niszczyć coś» Dziecko psuło zabawki. Psuć maszynę niewłaściwym użytkowaniem. ◊ Psuć sobie lub komuś krew «irytować się, denerwować… …   Słownik języka polskiego

• oszukiwać — ndk VIIIb, oszukiwaćkuję, oszukiwaćkujesz, oszukiwaćkuj, oszukiwaćiwał, oszukiwaćiwany oszukać dk I, oszukiwaćam, oszukiwaćasz, oszukiwaćają, oszukiwaćaj, oszukiwaćał, oszukiwaćany «świadomie wprowadzać kogoś w błąd dla własnej korzyści, zwodzić… …   Słownik języka polskiego